زبان‌شناسی شناختی (1 مقدمه)

«... این کتاب هیچ دانش مقدماتی‌ای را پیش‌فرض نمی‌گیرد، هر چند انتظار می‌رود آن‌هایی که آشنا هستند ـ مخصوصا کسانی که اطلاعاتی در مورد نظریه‌ی زایشی دارند ـ بتوانند برخی نکات ویژه‌ی رویکرد آن را درک و دریافت کنند.» «یکی از جذاب‌ترین ویژگی‌های زبان‌شناسی شناختی تمرکز آن بر معناست. تحلیل نسبتا نارسای معنا در برخی نظریه‌ها مایه‌ی سردرگمی بسیاری از کسانی شده است که زبان‌شناس نیستند.اما پرداختن به این موضوع به یکی از جذابیت‌های زبان‌شناسی شناختی در دوران پسا ـ مدرن تبدیل شده است. به‌خصوص، در مرکز قرار دادن مفهوم «تعبیر» مدل را از رویکردهای پیشین به معنا متمایز ساخته است. زبان‌شناسان شناختی، در تأکید بر نقش تعبیر، از بررسی‌های قبلی معنا در زبان‌شناسی فاصله گرفته‌اند، بررسی‌های مبتنی بر این فرض که معنا از شناخت و ادراک انسان مستقل است و بنابراین می‌توان آن را عینی‌سازی و به صورت بالقوه صوری‌سازی کرد. آن‌چه زبان‌شناسان شناختی را وحدت می‌بخشد (با وجود اختلاف در زمینه‌های دیگر) تعهدشان در مقابل این اصل است که عبارت‌های زبان شیوه‌ی خاصی از ادراک صحنه‌ی جاری زندگی روزمره را رمزگذاری می‌کنند... آشکار است که این ویژگی مدل زبان‌شناسی شناختی را با گرایش‌های تازه در رشته‌های مجاور ـ به‌ویژه نظریه‌ی ادبی و نظریه‌ی مطالعات فرهنگی ـ بیش‌تر از دیگر نظریه‌های زبان هماهنگ می‌سازد...»